Аплаткаю падзелімся з усімі,
Аб чымсьці маем сення шкадаваць,
Перапрасіць за крыўды і правіны,
Каб годна Вестку Добрую прыняць.
Пахвалёны Езус Хрыстус!
Зноў на нашым зямным шляху, у гэтай доўгай і нялёгкай пелігрымцы, Бог дае нам вялікую ласку — перажыць Урачыстасць Нараджэння Божага Сына. А значыць, наш нябесны Айцец штосьці новае хоча нам сказаць, адарыць новай ласкай, заахвоціць да новага жыцця, да новай радасці.
Бог абвяшчае нам вялікую радасць, і гэта нялёгкае выпрабаванне для нашай веры — паверыць у Ягонае абяцанне, паверыць у тое, што нашае жыццё можа перапоўніць Ягоная радасць і святло.
Што сваім нараджэннем гаворыць нам Езус?
Езус прымушае нас перакрочыць сябе саміх, пакінуць свой вузкі свет уласных патрэбаў і заўважыць кагосьці, хто побач з намі.
Давайце перажывём гэтыя святы з думкай пра іншых. Што ад нас чакаюць тыя, каго мы называем словамі: тата, маці, сын, дачка, брат, сястра, сябра, сусед… Што магу зрабіць я для іх? Што ўбачу ў іхніх вачах, калі зазірну ў іх? Што іншы чалавек ад мяне чакае?
Даверым жа сёння Хрысту перш за ўсё не свае просьбы, а просьбы іншых. І гэта ўсе няхай нас напоўніць сапраўднай Божай радасцю, не дазволіць нам размінуцца з Ім, Панам, Які надыходзіць. Пусціце Пана Езуса нарадзіцца ў сваім сэрцы і распавядзіце ўсім пра жывога Хрыста на прыкладзе асабістай жывой веры!
Усім парафіянам, а таксама вернікам іншых хрысціянскіх супольнасцяў, якія адзначаюць свята Божага Нараджэння разам з намі ці пазней паводле Юліянскага календара, жадаю супакою, абвешчанага Анёламі, і шчодрых Нябесных ласкаў ад Божага Дзіцяці! Шчаслівых і благаслаўлёных святаў!
