У гогалеўскім «Віі» абаронай ад сатаны да пэўнага часу служыў цудоўны выратавальны круг, якім вядомы герой гэтага літаратурнага твора абчэрчваў сябе, ратуючыся такім чынам ад агрэсіўных сатанінскіх сіл.
Ці зможа наша Беларусь вытрымаць іх цяперашні бешаны націск? Ці ўсіх нас чакае сумны лёс ганебна загінуўшага Хамы Брута?
Гледзячы на тое, што адбываецца за межамі Беларусі, робім выснову: свет канчаткова з глузду з’ехаў.
Амаль поўнасцю дэмантыравана сістэма міжнародного права. Яе поўнасцю замяніў глабальны закон джунгляў, дзе кіруе нахабства, вялікія грошы і грубая фізічная сіла. На капітанскіх мастках сусветных дзяржаў з’явіліся палітычныя ліліпуты і адкрытыя клоуны, якіх і побач не паставіць са значнымі фігурамі Франкліна Рузвельта, Уінстана Чэрчыля, Іосіфа Сталіна, Шарля дэ Голя.
Цяперашняя «сусветная эліта» замест злабадзённага аб’яднання краін і народаў для вырашэння ўсеагульных (эканамічных, энергетычных, харчовых, сацыяльных і іншых) праблем робіць усё з дакладнасцю да наадварот.
А менавіта: з маніякальнай апантанасцю расчляняюць свет санкцыямі, гандлёвымі войнамі, каляровымі рэвалюцыямі, узброенымі агрэсіямі.
У сучасных умовах, калі аб’ектыўна патрабуецца паскоранае развіццё сусветнай эканомікі, большасць краін свету абсурднымі антыкавіднымі лакдаунамі робяць сабе эканамічнае харакіры. У рамках Балонскай сістэмы адукацыі планава разбураюцца нацыянальныя навукова-асветніцкія сістэмы, разумнае вырашэнне якіх магло б даць шанц для вырашэння глабальных праблем цывілізацыі.
Паслядоўнікі тых, хто, здавалася б, з ганьбой навечна быў асуджаны Нюрнбергскім працэсам, зноў ганарыста «зігуюць» і нават прымаюць дзяржаўныя ўшанаванні ў еўрапейскіх сталіцах.
Усюды на свет Боскі павыпаўзалі непрыстойныя вычварэнцы ўсіх памераў і сталі дыктаваць антычалавечыя нормы паводзін большасці нармальных людзей. Планава апашляецца і разбураецца інстытут традыцыйнай сям’і і шлюбу. Легалізуюцца наркотыкі. Падтрымліваюцца суіцыды і забойствы ў форме эўтаназіі.
Прастытуцыя і порнабізнэс узводзяцца ў ранг статыстычных відаў эканамічнай дзейнасці. Дзецям ледзь не з пялёнак сцвярджаюць, што яны маюць права выбіраць ужо не проста пол, а адзін са шматлікіх гендэраў. Ювенальная юстыцыя забірае ў нармальных бацькоў дзяцей і перадае іх у сем’і садамітаў, якіх яшчэ зусім нядаўна аддавалі пад суд.
У гэтым акіяне татальнага абсурду і вар’яцтва, наша Беларусь выглядае адным з апошніх астраўкоў розуму і біблейскіх нораваў, дзе людзі з апошніх сіл супрацьстаяць націску сатанінскай сілы, якая нас атакуе з Захаду.
Лічыцца, што чалавек з’яўляецца разумнай жывёлай. Такім чынам, пачатак жывёлы ў ім — гэта задавальненне яго простых патрабаванняў, галоўным чынам — спажыванне. Нездарма вялікі Шэкспір у сваім «Гамлеце» сказаў: «Што азначае чалавек, калі яго запаветныя мары — ежа ды сон? Жывёла — і ўсё!».
Многія з нас памылкова думаюць, што чалавек узвысіўся над жывёламі тады, калі для задавальнення сваіх патрабаванняў стаў выкарыстоўваць інтэлект і розум. Таксама памыляюцца і тыя, хто перакананы, што больш складаныя патрабаванні людзей якасна адрозніваюцца ад базавых, прымітыўных.
Людзі ў адрозненне ад жывёл здольны ахвяраваць у імя іншых, пазбавіўшы сябе ў некаторай ступені задавальненняў і ўласных патрабаванняў.
Калі задумацца, дык мараль — гэта ні што іншае, як калектывізм, у аснове якога, як вядома, ляжыць унікальная здольнасць чалавека ахвяраваць уласнымі інтарэсамі дзеля агульнай справы. Важна зразумець, што мараль, якая ператварае разрознены натоўп у адзінае грамадства, здольна на самаахвярны працоўны і воінскі подзвіг, з’яўляецца важнейшым эканамічным рэсурсам, ключавым фактарам нацыянальнай бяспекі.
І, адпаведна, усеагульная амаральнасць, уключаючы ў будучыя пакаленні, прыводзіць усялякую нацыю і чалавецтва ў цэлым да немінучага краху. А таму развіццё чалавека — гэта выхаванне ў ім маральнай здольнасці да свядомага ахвяравання ўласным у імя вырашэння агульных — нацыянальных і глабальных праблем.
Пагадзіцеся, што ў аснове сучаснай эканамічнай навукі, якая вывучаецца ў нашых вузах па заходніх падручніках тыпу «эканомікс», ляжаць грошы як па-сапраўднаму значымая каштоўнасць.
Атрымліваецца, мы самі на нацыянальным узроўні маштабна рыхтуем прафесіяналаў, якіх цікавяць толькі грошы, прыбытак і асабістыя жаданні. А потым здзіўляемся, адкуль бяруцца гатовыя на ўсё дзеля грошай злачынцы, карумпаваныя чыноўнікі, прадпрымальнікі, якія ўхіляюцца ад падаткаў, гатовыя разнесці ў пух і прах усю краіну актывісты БЧБ-фронта і іншыя ім падобныя. Апантаныя толькі ўласнымі інтарэсамі і прыбыткамі, няздольныя ахвяраваць асабістым дзеля агульнага дабрабыту, яны сваім галоўным ворагам бачаць нашу сацыяльную дзяржаву, якая абараняе слабейшых.
Менавіта яе спрабавалі знесці адэпты рыначнай рэлігіі ў жніўні 2020 года.
Таму ўзятая намі на ўзбраенне ў Захада філасофія бязлітаснай да слабых рыначнай эканомікі — гэта светапогляд моцных, а, значыць, больш маладых і энергічных.
Таму тыя, хто вучыцца ў нашых вузах, часам становяцца прыхільнікамі такой рыначнай ідэалогіі і прыходзяць на змену больш старэйшым і мудрым — тым, хто, губляючы жыццёвыя сілы, спадзяецца на нашу сацыяльную краіну.
І калі мы не здолеем падпарадкаваць сілу маладых мудрасці старэйшых, дык беларуская сацыяльная краіна, як і былы СССР, асуджана на разбурэнне. Таму жыццёва важна экстрана рэфармаваць айчынную эканамічную адукацыю. Для гэтага неабходна рашуча адмежавацца ад бесчалавечнай заходняй эканомікі на карысць нацыянальных інтарэсаў сацыяльна-эканамічнай навуковай парадыгмы.
Яе распрацоўка павінна стаць прыярытэтам нумар адзін для ўсёй айчыннай эканамічнай навукі.
І я ўпэўнена, што большасць сваіх праблем мы ўсё-такі будзем вырашаць самі, каб ісці менавіта па сваёй жыццёвай дарозе.
Тады мы выстаім і захаваем сваю незалежнасць.
Святлана МЯДЗВЕДЗЕВА.
